Dizionari de Lenghe Furlane

deficient  /-ènt/  de|fi|cient  [BF]

1. adi. che nol è suficient o complet, che i mancje alc
   Sin. mancjant , insuficient
2. adi., s.m. che, cui che al è pôc inteligjent:  ducj chei de sô etât lu varessin cjalât come un puar deficient (Raffaele Serafini, B123ST)
   Sin. aloc , balote , barbezuan , batecul , batocj , biadin , catùs , coion , corli , çondar , dordei , dordul , gnoc , gnogno , gnognul , imbambinît , lodul , mamo , marlup , mierli , mincjon , mone , monighe , pantalon , pote , salam , semplon , socol , stupit , totolò , biât , cudumar , brocul , incoionît , râf , pistum , sacodâl , sturnel , sturnît , baban , bacalà , lolo , mauc , mus , babuin , cretin , dordel