lodul  /ló-/lò-/  lo|dul  [CO, TS]

  1. s.m. ornit.com. uciel dal ordin dai passeriformis, lunc fin a 18 cm., colôr maron, lat. sient. Alauda arvensis
    Sin. lodule , odule
    Var. odul
    1. individui di gjenar masculin di chel uciel
      Sin. lodolat
  2. s.m. persone pôc inteligjentetu sês propit un lodul! (Giulio Andrea Pirona, Ercole Carletti, Giovanni Battista Corgnali, Il Nuovo Pirona)
    Sin. mierli , dordul , dordel , dordei , cocâl , çus , aloc , barbezuan