tirepare /-à-/ ti|re|pa|re [CO]
-
s.m.sing.
confusion grande, grant moviment, sunsûr disordenât di int o di robis:
ta chel tirepare nol si à inacuart che la puarte grande si je vierte (Gianluca Franco, I triscj)
Sin. desio , disio , infier , messedot , mismàs , pastiel , sdavassum , sgjarnum , casin , confusion , daidai , ribalton , agjitazion , babilonie , cjadaldiaul , badaluc , batibui , bordel , confusie , tananai , barafuse , tireparemessede , tibidoi , mulin , balfuerie