mismàs  mis|màs  [CO]

  1. s.m. situazion complicade, confusionarie, cuantitât di robis o personis o elements diferents dâts dongje e misturâts cence ordine sintì dentri vie un mismàs di pinsîrs cence inficje, e ricuarts, e sperancis, e siums (Dino Virgili, La aghe da pît la cleve); i borcs a jerin caraterizâts di un mismàs medievâl fat di corts comuns, zonis promiscuis, servitûts di passaç e vie disint (Igor Londero, Cuintristorie dal taramot); un biel mismàs tra robis di sest e monadis sglonfis di prejudizis (Marc Stolf, ‘Blecs’, ‘Tacons’ e altris supostis); la prime vuere mondiâl e puartà un grant mismàs par dut (Stiefin Morat, Microrivoluzions)
    Sin. messedot , messedament , mislciç , misturon , misture , messedance , messedum , miscliçament , miscliçot , pastiel , mignestron , berdei , confusion , garbui , casin , grum , davoi , 'savai , voluç , savoltament , cuarantevot , tananai , bordel