Dizionari de Lenghe Furlane

tirâ sù i stivâi    [CO]

1. loc.v. (fig.) preparâsi par partî o par fâ alc:  cortesissim Amôr, che i cjê vassai, / tu rints tarts, o par timp, ducj cuancj beâts, / za che i tu jôts che ai tirât sù i stivâi / par dî che i soi ancj jo dai furtunâts: / dami fuarça che i mostri ai cjê rivâi, / cu i umign, sença te, son çocs scussâts (Eusebi Stele, Se par vostra bontât vorês scoltâ)
2. loc.v. (coloc.) murî
   Sin. murî , lâ , lâ cun Diu , passâ , spirâ , lâ cun Gjo , lâ in chel altri mont , lâ in cîl , lâ in paradîs , lâ a fâ tiere di citis , lâ a fâ mantiis di bocâl , lâ a sintî cjantâ i grîs , crepâ , sclopâ , dâ un sclop , dâ un ton , tirâ sù i scarpets , lassâ la sedon , tirâ i sghirets , tirâ la ghete , tirâ la sgripie , tirâ la gjambe , distirâ i cracs , lâ a fâ la spie al farc , lâ a fâ tiere di bocâi , finî di patî , lâ a supâ lis lidrîs pal poc , lâ al Creatôr , lassâ la piel , lâ a mangjâ il lidric pal poc , lassâ la scudiele , lassâ la scusse , tirâ i stivâi , tirâ la ale , tirâ il pît , tirâ sù i cantins

Components:

• stivâl s.m.
• sù av., inter., s.m.inv., adi.inv.
• tirâ v.tr., v.intr.