lassâ la piel    [BF]

  1. loc.v. (coloc.) murîcuant che a son partîts pe Russie, i compagns a disevin che se cualchidun là sù al ves vût di lassâ la piel, il prin a lâ al sarès stât Zilugne (Pieri Menis, Zilugne)
    Sin. murî , , lâ cun Diu , passâ , spirâ , lâ cun Gjo , lâ in chel altri mont , lâ in cîl , lâ in paradîs , lâ a fâ tiere di citis , lâ a fâ mantiis di bocâl , lâ a sintî cjantâ i grîs , crepâ , sclopâ , dâ un sclop , dâ un ton , tirâ sù i scarpets , tirâ il pît , tirâ i sghirets , tirâ la ghete , tirâ la sgripie , tirâ la gjambe , distirâ i cracs , lâ a fâ la spie al farc , lâ a fâ tiere di bocâi , finî di patî , lâ a supâ lis lidrîs pal poc , lâ al Creatôr , lassâ la sedon , lâ a mangjâ il lidric pal poc , lassâ la scudiele , lassâ la scusse , tirâ i stivâi , restâ dûr
Components: Proverbis:
  • fra il vieri e il novel, al è negozi di lassâi la piel
  • tra il vieli e il novel si riscje di lassâ la piel