Dizionari de Lenghe Furlane

lâ a fâ tiere di bocâi    [CO]

1. loc.v. (coloc.) murî:  je la sorte dai mortâi / ducj e van, o vuê o doman, / a fâ tiare di bocâi: / al va un re come un sotan (Emilio Nardini, Chê di Peonis)
   Sin. murî , lâ , lâ cun Diu , passâ , spirâ , lâ cun Gjo , lâ in chel altri mont , lâ in cîl , lâ in paradîs , lâ a fâ tiere di citis , lâ a fâ mantiis di bocâl , lâ a sintî cjantâ i grîs , crepâ , sclopâ , dâ un sclop , dâ un ton , tirâ sù i scarpets , tirâ il pît , tirâ i sghirets , tirâ la ghete , tirâ la sgripie , tirâ la gjambe , distirâ i cracs , lâ a fâ la spie al farc , lassâ la sedon , finî di patî , lâ a supâ lis lidrîs pal poc , lâ al Creatôr , lassâ la piel , lâ a mangjâ il lidric pal poc , lassâ la scudiele , lassâ la scusse , tirâ i stivâi , tirâ i scarpets , finî di tribulâ

Components:

• bocâl s.m.
• fâ v.tr., s.m., v.intr.
• lâ v.intr., s.m.sing.
• tiere s.f.