Dizionari de Lenghe Furlane

ancje  an|cje  [FO]

1. av. cun significât che al pues cambiâ un pôc daûr dal contest, in zonte, in plui, te stesse maniere, come altris, come in altris situazions e v.i.:  no volarès che al fos ancje gno fi fra chei che a son tignûts di voli (Alviero Negro, Int di masnade); une traduzion e covente ancje par strenzi un leam tra lenghis e culturis (Sandri Carrozzo, Note dal curadôr ae traduzion dal Infier di Dante); la domande e jere, come che e je ancje vuê, une di chês che no si puedin meti di bande (Max Mauro, Un Friûl difarent: i 90 mhz di Onde Furlane)
   Sin. ancje dongje , ancjemò , ancjemò dongje , ancjemò sore , ben , di soreplui , inmò , oltri , par dongje , par prionte , par soremarcjât , par zonte , pûr¹ , fintremai , gnes
   Var. ancj , encje , encj
2. av. par segnâ une zonte, un altri element di une serie o une azion che si ripet une altre volte:  lassait che al plovi encje un pouc e vedareis cemût che a si invie jù [la aghe de pissande] (Luigi Gortani, Al marcjât di Vile); daûr de cusine, tal frêt, li che no bateve la lune, Luzie ancje ne volte si è lassade bussâ (Arturo Feruglio, Polente e uciei); "Sino pronts o sì o no?" "Ancje un minût di pazience" (Costantino Smaniotto, Maridâsi...!?)
   Sin. ancjemò , inmò
3. av. cun funzion di rinfuarcî coniunzions:  un procès tecnologjic di miniaturizazion ma ancje un cambiament dai parametris fisics dal materiâl (Lorenzo Marcolini, Aplicazions des celis organichis nanostruturadis); al jere deventât un grant siôr; ma ancje al veve metût sù la creste (Catarine Percude, Il solt del Signôr); des nestris bandis e ancje inaltrò (Marc Stolf, Spara Jurij spara (Giovanni, Debora, Pieri & C.))
   Cfr. pûr² , dongje
4. av. par rinfuarcî une declarazion:  dal mâl e dal malan e varès podût ancje lâ piês (Ivano Urli, Storie di Min)
   Sin. fintine , fintremai , infin , insin , adiriture , fin⁴
5. av. spec. ripetût, par dî pussibilitât, probabilitât che alc al sucedi:  o crôt che in nissune part dal mont si cjati popui plui pacjifics dal nestri. Di pacjifics compagn, ancje ancje; ma di pacjifics di plui, impussibil (Riedo Pup, I furlans e la pâs)
6. coniun. cun funzion concessive:  alore Gusto al capì che ancje savint, bignave fâ fente di no savê (Roberto Ongaro, Il muc)

Polirematichis e espressions idiomatichis

• ancje ben che loc.coniun.
• ancje che loc.coniun.
• ancje dongje che loc.coniun.
• ancje se loc.coniun.
• se ancje loc.coniun.

Proverbis:

• ancje chest an mâl e po mai plui ben
• ancje cheste e je fate, al diseve chel che al veve maçât so pari
• ancje i barcons a àn i veris
• ancje i 'sâfs si puartin un cul altri
• ancje il boie al è mestri
• ancje il cjan cul menâ la code si vuadagne la spese
• ancje il jeur al vîf a jerbe
• ancje il just si inçopede siet voltis in dì
• ancje il lat di vacje al è blanc
• ancje il lôf al cîr la sô cove
• ancje il mus si disgose par fâi un cjant a la morose
• ancje il Signôr al è dismontât di mus par cjapâ sù un fasûl
• ancje il Signôr al è furlan: se nol paie vuê, al paie doman
• ancje il soreli al à lis sôs maglis
• ancje il soreli al bat tes pocis e no si sporcje
• ancje il voli al vûl la sô part
• ancje in cusine i cjaldîrs e àn lis orelis
• ancje la aghe sporcje e distude la sêt
• ancje la sperance e à levan
• ancje lis bolps vielis si lis cjape
• ancje Març al scuen fâ lis sôs marçadis
• ancje un vuarp al à cjatât un fier di cjaval
• ancje une fassine se e je ben leade e pâr une regjine
• ancje une fassine, ben vistude e pâr une regjine
• ancje une jone co e je vistude e pâr une done
• ancje vuê mâl, e po mai altri ben
• ce che al ven cence fadie, in pôc timp ancje al va vie
• cui che al à il mâl al à ancje lis sblefis
• cui che al ten cont dal pôc al ten cont ancje dal trop
• cul timp si fâs dut: ancje il mont al è fat un pôc par volte
• e je braùre ancje a savêsi mantignî in caratar
• la caritât ancje al diaul e je ben fate
• Sant Scugnî al è ancje murî
• se il timp al è seren, ancje cu la borse flape si sta ben