cruzie
/-ù-/
cru|zi|e
[CO]
-
s.f.
pinsîr negatîf che al da dolôr, che al pues ancje vê a ce fâ cun alc di brut sucedût tal passât o cuntune pôre dal avignî:
a Ustin, jê no voleve pandi nuie de sô cruzie (Maria Forte, La tiere di Lansing);
ombris lungjis, / rivocs / a cirî oltri i cjasâi / e i scûrs / sierâts / storiis / di vitis / e cruziis (Egle Taverna, Rivocs)
Sin. disperazion
, fastidi
, lambic
, pene1
, preocupazion
, strapinsîr
, torment
, travai
, dolôr
, dulie
, cruzi
, pinsîr
, passion
, scrupul