M (1617)
- mancumâl che loc.coniun.
- mandâ v.tr.
- mandâ a bocons loc.v.
- mandâ a cagâ loc.v.
- mandâ a chel paîs loc.v.
- mandâ a dî loc.v.
- mandâ a fâ in cûl loc.v.
- mandâ a fâsi benedî loc.v.
- mandâ a fâsi foti loc.v.
- mandâ a fâsi fridi loc.v.
- mandâ a fâsi jemplâ il cûl di ai loc.v.
- mandâ a fruçons loc.v.
- mandâ a fûc loc.v.
- mandâ a ment loc.v.
- mandâ a ments loc.v.
- mandâ a mulin loc.v.
- mandâ a passon loc.v.
- mandâ a remengo loc.v.
- mandâ a saludâ loc.v.
- mandâ a tocs loc.v.
- mandâ a trai loc.v.
- mandâ a vueit loc.v.
- mandâ al diaul loc.v.
- mandâ al infier loc.v.
- mandâ cun Diu loc.v.