Dizionari de Lenghe Furlane

mancumâl che    [CO]

1. loc.coniun. (var.) viôt mancul mâl che :  Alde lu spietave sul soiâr de cusine. "Mancumâl che tu sês rivât. Jentre, jentre, nini." (Gianni Gregoricchio, Îr e doman); mancumâl che a Rome la sô famee e podeve fâ stât suntun cjapitani (Lucio Perès, Il mâl dal mûr)

Components:

• mancumâl av., inter., adi.inv.