strafat1  /-àt/  stra|fat  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt strafâ
  2. adi. conturbât intal aspiet, soredut di une emozion o di un dolôrsi suiave cul ledrôs des mans la muse strafate (Mario De Apollonia, Il timp par ledrôs)
    Sin. strassomeât
    1. une vore tocjât di une emozion o di un dolôr, ancje cence un riferimenent particolâr al aspiet"O sai di jessi strac e strafat, ma dal sigûr no soi cjoc!" (Franca Mainardis, Grivôr)
      Sin. confusionât , contrafat , ingusît , intrunît , malcuiet , ombrît , pierdût , sbarlufît , scaturît , scombuiât , sconciertât , spasimât , spirtât , stramît , stranît , sturnît , sviersât , conturbât , sbalsamât , sgjarnât , sledrosât , strassomeât
  3. adi. che nol à plui la sô forme naturâla era la guera e timp di Mucs; a si viveva tun mont provisori, strafat (Novella Cantarutti, L'uminin dai stecs)
    Sin. strassomeât , savoltât