scrassigne  /scrà-/  scra|ssi|gne  [CO]

  1. s.f. sorte di cassele cun plui scansei, che si podeve cjamâ su la schene, doprade soredut dai cramârs pes marcjanziis o di altris lavoradôrs ambulants par puartâ i imprescjil stagnin che al rivave cu la biciclete e la scrassigne (Tonin Cjapielâr, O ai di fâ il presepi)
    Sin. crame
    Var. crassigne
  2. s.f. robe, materiâl o imateriâl, che e funzione mâlla scrassigne colossâl, anacronistiche, fruiade, sgangarade, inrusinide de burocrazie statâl (Josef Marchet, La scrassigne)
    Sin. catan , intric , tramai , trabacul , intrigatori , cjossul , robul , strafaniç , afâr , grabat , grabatul , naine , strieç , tananai , scarabere , carabere