arzan  /-àn/  ar|zan  [BF]

  1. s.m. dome tal sing., bêçspo sano nome cumò che i predis se no son unmoncj di carantans no lavorin? E je dute cuestion di arzan, fîs miei, capîtle une volte! (Vincenzo Luccardi, Florean dal Palaç, II, 50)
    Sin. carantan , franc , monede , boro , cuatrin , solt , brustul , patan , sclanfar , craizar , palanche , clincar , fliche , bêç , clanfar , sclincar