a3  a  [FO]

  1. pron.pers. pronon subiet aton di tierce persone plurâl, sedi masculin che feminina son in sîs alì tai fastilis che si domandin cemût che si metarà e a pensin a cjase (Ivano Urli, Storie di Min); a son doi stupiduts che no sai ce che a cirin (Stiefin Morat, Donald dal Tiliment)
    Var. e3 , ei , ai3 , as4 , es
    Cfr. lôr1
  2. pron.pers. pronon subiet aton che tes diviersis varietâts, e in cierts câs ancje te coinè, al pues valê ancje pe prime e pe tierce persone singolâr, pe prime e pe seconde persone plurâl, o ancje cun valôr pleonastic devant di altris pronons atons o devant di negazion o cun valôr neutrinassût furlan a soi; / par chest mutîf mi vanti (Tite Zorzin, A soi furlan!); tu Nives a tu ti fermis a posâ devant dal professôr par podê finî il grant cuadri (Costantino Smaniotto, Co l'amôr al cimie); come se a i scotàs la tiere sot i pîts, al trote a Dartigne (Catarine Percude, Sant Martin); ad ôr da roie, a si veve fabricât sù, in part di mûr e in part di scuarçs, la sô brave farie, che dave su la strade (Luigi Gortani, Meni Fari); a sin stâts liberâts da le sclavitût del demoni (Giuseppe Ferdinando del Torre, Il contadinel. Lunari par l'an bisest 1856)
    Cfr. jo1 , tu , lui , , , noaltris , , voaltris , lôr1 , e3 , i3 , o3 , al2
    1. al pues tacâsi in code dal verp, te forme -e, in formis interogativis o disiuntivis o corelativis, soredut cun verps meteorics, cun subiet pôc clâr o perturbât di altris pronons che a movin il focus dal subiet al obietplovie svintie neveie, tu ti sentis sul pâl e tu ti servissis a la buine di Diu. (Ivano Urli, Storie di Min); tra lis tantis, a son chistis lis robis che i fâs fature a capî di me. Coventavie fâ une robe cussì cretine? (Stiefin Morat, Kebar krossè); il Friûl al varès bisugne di plui autonomie. «Ma no le aie za»? Sigûr! Pecjât che nol à i bêçs par autoguviernâsi pardabon (Walter Tomada, Lis bataiis di scombati tal 2019)