menâ il rost [CO]
-
loc.v.
dî alc in mût di ridi fûr cdn.:
magari cussì no, pe strade cualchidun i veve bielzà menât il rost domandantji: "Pieri, ce fasevie la place vuê pal formadi pigurin? Âstu cjapât ben?" (Valentina Pagani, Sanc di artist)
Sin. cjoli vie , cjoli ator , menâ la viole , menâ pal nâs , menâ pal cûl , cjoli pal nâs , cjoli pal cûl , cjoli pal boro