ansimâ  an|si|mâ  [CO]

  1. v.intr. respirâ cun dificoltât:  un ansimâ pesant a lavris spalancâts e la vôs che si sfiliave (Maria Forte, La tiere di Lansing)
    Sin. asimâ , ansiâ , sfladâ , tirâ la asime
    Var. ansemâ
  2. v.intr. soflâ plui o mancul stentât dal aiar
    Sin. asedâ , soflâ , tirâ , ansiâ