rompi i coions    [AF]

  1. loc.v. (coloc., volg.) dâ fastidi, fâ sustâ o stufâ o causâ problemis o damse lora no podevial mandâju lour, doma lour sensa rompimi i coions a mi! (Stiefin Morat, Donald dal Tiliment); "[…] Dut câs se ti cjati un altri viaç e tu mi rompis i coions, te fâs paiâ. Visiti!!!" (Marc Stolf, Al è simpri cualchidun che al è "plui mancul" di te)
    Sin. dâ fastidi , fâ stâ jù il flât , rompi la devozion , secjâ , stufâ , sustâ1 , rompi lis mirindis , rompi lis citis , secjâ i coions , rompi i stafets , rompi la anime , rompi i mincjons , rompi lis balis , rompi lis scjatis , rompi citis , rompi i cits , secjâ la devozion , secjâ la mari , rompi lis devozions , secjâ lis devozions , secjâ lis merindis , secjâ la anime
Components: