si ben che
[AF]
-
loc.coniun.
par introdusi une concessive o une concessive ipotetiche:
e vignivin contentis si ben che e savevin di cjatâ dôs puoris maladis; e vignivin par assistilis e par judâ une altre zovine e biele cugnade (Catarine Percude, La brût);
no veve mai vût un morôs, si ben che plui di un bateve chê strade (Pieri Menis, Si disarès che e je inventade)
Sin. a dispiet che
, cundut che
, par tant che
, pûr se
, se ancje
, aben che
, se ben che
, se pûr
, ancje se
, ben che
-
[BF]
ancje par introdusi une costruzion cence verp:
lis lidrîs blancjis, slungjadis, si fasin bulî e, si ben che marotichis, a puedin plasê (Giorgio Pascoli, Il Litum: jerbis salvadiis te cusine)
Components:
-
ben
av., inter., s.m., coniun.