sdanzâ
sdan|zâ
[CO]
-
v.intr.
vê un moviment alternât, ancje cun vibrazions, botis:
chel discori che al vignive fûr tremant pal sdanzâ dai cjars si distudà di bot (Dino Virgili, La aghe da pît la cleve);
i ramaçs a sdanzavin fin in ponte [pai colps dai boscadôrs] (Maria Forte, La tiere di Lansing);
lusignutis blancjis e neris, i sdanzavin denant dai voi (Amedeo Giacomini, Tal ospedâl)
Sin. scjassâ
, spacâ
, sacodâ
, sdrondenâ
, scodolâ
, sbatacolâ
, sdarnâ
-
v.tr.
[BF]
movi di ca e di là, viôt sdanzinâ