Dizionari de Lenghe Furlane

smagrî  sma|grî  [CO]

1. v.tr. fa deventâ magri, fâ pierdi gras
   Sin. sclagnî
   
   1. fâ someâ magri o plui magri:  di fieste Marilde si vistive propit ben, un abitut ros che le smagrive, un cjapielut sul cjâf che i deve une ande dispeade di frute di citât (Alan Brusini, Par stradis lungjis)
2. v.tr. fâ pierdi sostance, elements, cualitâts:  li plantis [...] che plui a smagrissin il teren son chês, che si cultivin par otignî gran (Giuseppe Ferdinando del Torre, Il contadinel. Lunari par l'an 1858)
3. v.tr. (fig.) fâ deventâ plui piçul, plui curt, plui svelt e v.i.:  miorâ e rindi plui eficient il servizi, smagrint proceduris di apalts [...] (Oscar Puntel, Razionalizazion o centralizazion?)
   Sin. sclagnî , sveltî
4. v.intr. deventâ magri, pierdi gras:  plui de metât dal campion al pense di jessi "normâl" (51,8%); il 28,1% si viôt sore pês; dome il 4,3% si considere cetant sore pês e l' 1,8 % sot pês. Il 40% dai students al declare che al sta cirint di smagrî (Ilaria Roncastri, Une vite periculant)
   Sin. smagrîsi , sclagnî , sclagnîsi
5. v.intr. deventâ plui piçul, plui curt, plui svelt e v.i.:  dal 1856, la aree glaçade di plui di 30 km² e je smagride di scuasit la metât (Janez Erat, I Glaçârs indicadôrs dal cambiament climatic)
   Sin. smagrîsi , calâ , ridusisi , staronzâsi , scurtâsi , strenzisi , sclagnîsi