sestâ
ses|tâ
[CO]
-
v.tr.
(ancje ass.)
meti in ordin o tornâ a meti in ordin:
si vistì, e fasè di gulizion, e sestà la sô cjamare, e fasè ordin in cjase, e distrigà tancj altris lavôrs (Jolanda Mazzon, Fûr di timp);
e viodi des bestiis, e lavâ e netâ e sestâ par cjase (Dino Virgili, La division)
Sin. sistemâ
, comedâ
, ordenâ
, meti in ordin
, meti a puest
, justâ
-
meti intune cierte posizion:
mi sestave aduès il cuel di une cjamesute par dâi lis pleis che i lavin ben (Roberto Ongaro, Cretevierte)
-
dâ une cierte impostazion, un ciert ecuilibri, ancje a une enunziazion, a un procediment, a alc di astrat e v.i.:
"Rifondâ" o "Riformâ la Regjon", ven a stâi meti man al statût, par sestâlu tignint cont des realtâts gnovis (Gianfranco D'Aronco, Gnûf statût pal Friûl)