radegâ  ra|de|gâ  [CO]

  1. v.intr. vê un contrast di opinions, posizions, interès, ancje animât, ancje rabiôs«Par che i na veis da radegâ dopo che i sarai muart e parcè che la cjera a na vadi a tocs, i lassi a Vissens la cjasa e la braida granda [...]» (Novella Cantarutti, I cunfins); a nol veva nissuna voia di radegâ in chel dì di sagra (Ovidio Colussi, Il pilustrât)
    Sin. discuti , cjatâ da dî , barufâ , cuistionâ , contrastâ
    Var. radigâ