cjatâ da dî [CO]
-
loc.v.
barufâsi, discuti rabiantsi un cun chel altri:
une dì che al jere plui gnervôs dal solit, al veve fintremai cjatât da dî cun sô mari che, puarete, e cirive di dâi confuart (Roberto Ongaro, Il muc);
in famee [il nono] al cjatave da dî cun ducj, fûr che cun Checo (Gianni Gregoricchio, Îr e doman)
Sin. barufâsi , tacâ barufe , cjapâ da dî , cjapâsi da dî , cjatâsi da dî , dâsi dai dincj