corondul
/-òn-/
co|ron|dul
[CO]
-
s.m.
part centrâl de panole, li che a son tacâts i grignei di blave:
la vecje cjamarate; lis breis che a vevin odôr di vecjo… sul cjast lis pantianis a corevin movint i corondui (Checo Tam, Ombris);
lis gjambis [di blave] a podevin servî par dâ di mangjâ o fâ la stiernidure aes vacjis intes stalis, i scartòs par jemplà i stramaçs, i corondui par fâ fûc (Pier Carlo Begotti, Federico Vicario, Peraulis di chenti)
Var. scjanossûl
, bronzul
, cjanon
, cjanôl
, sbronzul
, corubul
, maçocul
, cjuncul
, cjuncui
, mustul
, mucel
, scjatùs
, scatùs
, botul
, panoglat
, panoglon
, cjoncui
, cjoncul
, sclausson
, mussul
, curundul
, mugnule
, comul
, scuful
, çunculi
, cjon
, çuncul
, çuncui
, panoglot
, curnul
, brundul2
, civon
, curubule
, strassul
, çoncul
, concul
, sbrundul
, scarondul
, cjanusson
, cjincul
, cjincui
, cornul