penâ
pe|nâ
[CO]
-
v.intr.
sopuartâ penis, fadiis, strussiis, dolôrs, pinsîrs e v.i.:
dopo di vê penât / in Crôs trê lungjis oris il Signôr / al sbasse il cjâf e al mûr (Zuan Batiste Galeri, La Via Crucis in furlan);
Vigji alore i contà di chel frutat [malât] che al veve disore, che al penave, plui di là che di ca (Pieri Menis, Vigji il cuintribandîr);
Jacuma: chista è chê cu mi distrût, / che a jôt che i peni e no vûl dâmi aiût (Eusebi Stele, La crudeltât, la tirania di Amôr)
Sin. strussiâ
, patî
, tribulâ
, sofrî
Cfr. fadiâ
, sfadiâ