malmontât mal|mon|tât [CO]
- p.pass., adi. viôt malmontâ , viôt malmontâsi
-
adi.
di brut umôr:
je vive la memorie del acet / che mi àn fat an passât, / ma pecjât che eri flap e malmontât (Pieri Çorut, Lu moli a slas);
"L'ere cussì malmontât cheste matine..." "È vere, l'è cussì ledrôs che no si po nancje fevelâ cun lui" (Pieri Somede dai Marcs, Resurezion a Pontinie)
Sin. sustât , rabiât , rabiôs , neri , ledrôs