macolâle [CO]
-
v.pron.
(ancje fig., ancje iperb.)
jessi mat, deventâ mat, vê un compuartament irazionâl:
«Ma la macolis», veva diti il cont. 'Suan però veva puartâti tantis e talis argomentassions che il cont veva finît par assetâ il pat (Ranieri Mario Cossâr, Il sun da la contessina);
"No mi fâs nancje câs, a mi; ma e je jê, là, che le macole" (Meni Ucel, La visite dal vescul)
Sin. batile , bati la lune , bati lusignis , mateâ
- macolâ v.tr.