batile    [CO]

  1. v.pron. domandâ la caritâta capivin, vadì plui di ducj, chê miserie tacadice che no molave mai la porzion de lôr cjase. Ma no lavin a batile, ator pes stradis, di istès no (Maria Forte, La rive di Sant Pieri)
    Sin. cirî
  2. v.pron. jessi mat, deventâ mat, vê un compuartament irazionâlsarès Tite Buiat / om che al sa fâ il servizi: / ma la bat un tantin, / co i salte il gri, bon di plantâ l'ufizi (Pieri Çorut, Une gnove citât in Friûl); disevin: "Puar siôr! / Cumò che al è vecjat / la batial? Isal mat? (Toni Broili, I trucs furlans. Ombre di lunari par l'an 1851)
    Cfr. bati la lune , bati lusignis
  3. v.pron. bati e tornâ a bati suntun argomenttancj politics le batin par lassâ ai gjenitôrs il compit esclusîf di insegnâ il furlan ai fîs (Redazion La Patrie dal Friûl, Cuant che il furlan no si lu impare de mame e dal papà)
    Sin. bati dûr
Components: