legnâ le|gnâ [BF]
-
v.tr.
(ancje fig.)
dâ jù botis cuntun len, o in câs ancje cun alc altri o dâ botis in gjenerâl:
il cont Torriano al jere usât a jentrâ tai cjasots dai contadins e se al cjatave raps ju legnave (Pierluigi Visintin, Friûl e furlans te Histoire de ma vie di Giacomo Casanova)
Sin. bastonâ
Cfr. pacâ , vuadolâ , dâ , dâ jù