cjalon  /-òn/  cja|lon  [CO]

  1. s.m. azion di cjalâ une singule volte, in câs ancje cun intensitâtse tu butis un cjalon su di un barcon là che sta di cjase une fantaçute di maridâ, dal sigûr a tu viodis a pindulâ bielis e frescjis lis fucsiis (Dolfo Zorzut, Lis fucsiis); mitipen che al mi à indiaulade / chel tenticul di moscjon… / Cui pensavie di inviscjâsi / par vê dâti un sôl cjalon? (Tite di Sandri, Ce ulie dî che soi sbatude?)
    Sin. cjalade , cucade , lumade , olmade , cuc2 , voglade