tignî man [CO]
-
loc.v.
judâ, sostignî cdn. intun compuartament, intune azion, cun argoments e v.i.:
o sfidi brâf cui che al podès acusâmi di vê tignût man a Tizio o a Sempronio par menâ pal nâs sâr popul e done int (Guido Antonioli, Florean dal Palaç, I, 1)
Sin. tignî bacin , dâ man fuarte , tignî bordon , dâ braç , tignî tierç , tignî spale