tignî bordon    [CO]

  1. loc.v. judâ, sostignî cdn. intun compuartament, intune azion, cun argoments e v.i.la int che e je a stâ pôc di ca o pôc di là dal gnûf confin tra il stât talian e chel sclâf, si lamente a fuart da la assurditât di chest confin; e la stampe di ca e di là e ten bordon, publicant dibot ogni dì cualchi maledizion cuintri di chei che lu àn segnât (Josef Marchet, Un sproposit… meretât!); lis fiis de Baldine a jerin cognossudis in lunc e in larc, cinc gjatis in sfree, dutis compagnis. No si salvave une e la mari ur tignive bordon (Pieri Menis, Chei di Muraie)
    Sin. dâ man fuarte , tignî spale , tignî bacin , dâ braç , tignî tierç , tignî man
Components: