tignî bordon
[CO]
-
loc.v.
judâ, sostignî cdn. intun compuartament, intune azion, cun argoments e v.i.:
la int che e je a stâ pôc di ca o pôc di là dal gnûf confin tra il stât talian e chel sclâf, si lamente a fuart da la assurditât di chest confin; e la stampe di ca e di là e ten bordon, publicant dibot ogni dì cualchi maledizion cuintri di chei che lu àn segnât (Josef Marchet, Un sproposit... meretât!);
lis fiis de Baldine a jerin cognossudis in lunc e in larc, cinc gjatis in sfree, dutis compagnis. No si salvave une e la mari ur tignive bordon (Pieri Menis, Chei di Muraie)
Sin. dâ man fuarte
, tignî spale
, tignî bacin
, dâ braç
, tignî tierç
, tignî man
, fâ bordon
Components:
-
bordon2
-
tignî
v.tr., v.intr.