sverzelât  sver|ze|lât  [CO]

  1. adi. che nol à un colôr vualîf, che al à riis o ombris di intensitât o di at diferental veve sul cjâf un çuf sverzelât di piore, dut un sgarduf (Alan Brusini, Amîs come prime); i voi sglonfs, cerclâts e sverzelâts di venutis (Amedeo Giacomini, Tal ospedâl)
    Sin. grisulin2 , sgrisulît1 , verneglât , verglemât , scrit , sgrisulin , sgrisul2 , sgrisulât2
    Var. verzelât
  2. s.m. [] becj. robe purcine fate cun cjar grasserobe purcine crude, come salam, persut, ossacol, sverzelât, ardiel (Giuseppe Ferdinando del Torre, Il contadinel. Lunari par l'an 1867)
  3. adi. che al è fat di elements o aspiets diferents tra di lôrcuale ise la situazion dai mieçs di comunicazion des lenghis mancul feveladis in Europe? E je tant sverzelade (Redazion Lenghe.net, Relazions publichis, une lauree sul TG par furlan)
    Sin. diferent , discompagn , eterogjeni , malavuâl , verglemât , svariât , vari