sintetic  /-è-/  sin|te|tic  [CO]

  1. adi. che al da dongje in curt i elements essenziâiil prin pas […] al è chel di frontâ propit chest gjenar di domandis, cirint di dâur une rispueste sintetiche ma avonde complete (Marc Stolf, Minorancis linguistichis); intal mont de comunicazion bisugne vê un sproc sintetic (Walter Tomada, Lavorâ in sinergjie par fâ rindi il turisim)
    Sin. curt , essenziâl , schematic , strent , sut
  2. adi. che al risulte di une sintesi chimiche, di procediments industriâi che a crein un prodot partint di elements chimics che a vegnin cumbinâts[il fonc che al prodûs la peronospore] al ven combatût cun trataments a base di ram o cun fungjicidis sintetics (Enrico Peterlunger, Lis varietâts di vît resistentis a lis malatiis)
    1. s.m. tiessût derivât di sintesi chimichela maie dal Canadà: pûr sintetic agns '70. Blancje, cuel e polsins ros (Eowin, La colezioniste)