sacramentât  sa|cra|men|tât  [CO]

  1. p.pass., adi. viôt sacramentâ
  2. adi., s.m. che, cui che al è viodût in cualchi maniere in sens negatîf, ancje tant che titul gjeneric di ofese o dispresi"[...] dîs, in cuancju sarani chei sacramentâts?" (Pier Paolo Pasolini, I Turcs tal Friûl); prin di muardi il paltan i ai cjalât / che a i trimava la man a di chel / sacramentât di un carabinîr (Giorgio Ferigo, Un soldatin)
    Sin. maledet , malandret , sacraboltât , osteât