duliment  /-ènt/  du|li|ment  [BF]

  1. s.m. sensazion di stâ mâl, di vê mâl fisic o psicologjic:  un grant nassi e murî di desideris / e tra il nassi e il murî ce duliment! (Zuan Lurinçon, Pai trois)
    Sin. dulie , dolôr , pene1 , mâl