babarie /-ì-/ ba|ba|ri|e [CO]
-
s.f.
cjacare pôc impuartante o cuantitât di cjacaris pôc impuartantis o sunsûr di int che e cjacare dal plui e dal mancul o che e sta a peteçâ:
a jê i vevin simpri dât fastidi lis babariis, ma chê dì e jere curiose di savê alc di gnûf (Jolanda Mazzon, Di là de rêt)
Sin. babeç , cjacare , peteç , peçot