amit2
/à-/
a|mit
[BF]
-
s.m.
fuarce di anim:
daitsi pûr amit, o cjârs pastôrs; / jo crôt che sês un pôc spaurôs. / La vôs dal cîl no pol ingjanâ: / daitsi pûr amit, no stait a pensâ (Popolâr - Luigi Gortani, Atents ducj cuancj stait a sintî)
Sin. cûr
, coragjo
, valôr
, ardiment
, anim