zonture  /-ù-/  zon|tu|re  [CO]

  1. s.f. pont li che si zontin dôs o plui parts, soredut parts dal cuarp che si articolin tra di lôri dulivin dutis lis zonturis (Pieri Menis, Sul agâr); infezions respiratoriis, disturps intestinâi, dolôrs dai vues e des zonturis (Guglielmo Pitzalis, Nissun pericul dai forescj)
    Cfr. zonte , zontadure , articolazion , zîr