vualivâ vua|li|vâ [CO]
-
v.tr.
fâ deventâ avuâl, plan, slis, gjavâ disnivei o iregolaritâts:
alore le ai comprade [la discjarie], i ai vualivât la tiare parsore e po i ai provât a semenâ (Stiefin Morat, Donald dal Tiliment)
Sin. avualâ , splanâ , vuaiâ
Var. gualivâ -
v.tr.
fâ deventâ compagn:
la globalizazion dai ultins agns e à vualivât la culture dai zovins (Dree Venier, Average Furlan Guy: il "tipic furlan" che al è un grant sucès)
Sin. avualâ , vuaiâ
Cfr. uniformâ , omologâ