travanât
tra|va|nât
[CO]
-
p.pass., adi.
viôt travanâ
, viôt travanâsi
-
adi.
dut bagnât di aghe o di un altri licuit:
o soi dut travanât [di ploie], ma cun dut chest, / vivi o murî, jo no mi môf di puest (Pieri Çorut, Un viaç fortunât);
racuei flôrs travanâts di rosade (Emilio Nardini, In viaç)
Sin. bagnât
, bomp
, imbombât
, imbombît
, imbomp
, mol1
, strafont
, plomp2
-
(fig.)
dut plen di alc, ancje imateriâl:
a jerin zornadis travanadis di ingòs. A jê i someave che il timp al fos fer (Jolanda Mazzon, Cungjò Friûl)