tirâ la orele    [BF]

  1. loc.v. di une bestie, tirâ sù lis orelis
    1. (fig.) di cdn., cirî di sintî e scoltâ cun atenziono tiravi la orele sui rumôrs de cjase e induvinâ ce che a fasevin (Alan Brusini, Gian Paolo Linda, I forescj)
      Sin. tirâ lis orelis
Components: