tegnarie /-ì-/ te|gna|ri|e [BF]
-
s.f.
tindince a no volê spindi nuie e a tignî masse di cont i bêçs o i bens e azion determinade de volontât di no spindi, di tignî cont:
vendetis, tradiments, parzialitâts, / tegnariis, injustiziis, crudeltâts (Toni Broili, La metamorfosi udinese dai 17 Març ai 24 Avrîl 1848)
Sin. tegne , tacagnarie , avarizie , avaritât , spilorcjarie , tegnosetât