stangjade  /-gjà-/  stan|gja|de  [CO]

  1. s.f. schirie di stangjis, struture fate di stangjis, soredut par sierâ un spazi o un ambiente di Istât su lo stangjade / Line e spiete il so morôs (Gjiso Fior, Cuatri moments); un vecjo ort, cunfinât cuntune stangjade di agaç inmò interie (Serena Chiapolino, L'agnulut)
    Sin. stangjaçade
    Cfr. palade2
  2. s.f. colp dât cuntune stangje"[...] chê femenata che i ai par cjasa a meretarès na buna stangjada..." (Nelso Tracanelli, Pre Svualt)
    Cfr. bote1 , legnade , bastonade , raclade
    1. (fig.) fat che al cause un grues dam, o consecuence negative causade di cualchi fatce efiet varaie la stangjade patide de coalizion di maiorance sul guvier dal Friûl - Vignesie Julie? (Walter Tomada, E cumò ce sucedial?)