Dizionari de Lenghe Furlane

stâ intor    [CO]

1. loc.v. stâ dongje, soredut cuntune disposizion circolâr o che e cjape tal mieç:  al cjalà chê int che e stave intor cuntune rabie come se al ves volût fulminâju ducj (Pieri Menis, Chei di Muraie)
   Sin. stâ ator , stâ tor ator
2. loc.v. stâ dongje o tacât di cdn.:  di fruts si à gust di stâ intor dai gjenitôrs e di cjapâ i lôr figots (AAVV, Sul florî); lu vevin fat sintâ suntune piere e Mariane i stave intor tant che une gjate cul gjatut (Gianni Gregoricchio, Îr e doman)
   Cfr. stâ parsore

Components:

• intor av., prep., adi.inv.
• stâ v.intr.