sordin  /-ìn/  sor|din  [CO]

  1. adi. che al è fat in maniere di funzionâ cence fâ sunsûr o fasint pôc sunsûr, viôt lime sordine
  2. adi. (fig.) che al fâs alc parsot, cence fâsi inacuarzi[...] cu la impression fastidiose che un nemì misteriôs e sordin al vignive indenant pes sôs venis, profitant de gnot e de sô distrazion (Carlo Sgorlon, Ombris tal infinît)
    Cfr. platât , scuindût
Polirematichis e espressions idiomatichis