smaniament /-ènt/ sma|ni|a|ment [BF]
-
s.m.
(ancje fig.)
manifestazion o compuartament o ancje pinsîr dominât de emozion, irazionâl, ecessîf:
i secui dal Votcent e dal Nûfcent, cjapâts dal smaniament progressist, sientist e titanic no son stâts dome la prerogative dal radicalisim borghês, ma a àn ancje rapresentât lis lidrîs teorichis dal libertarisim e dal marxisim (Fabian Ros, Indipendence)
Sin. smanie , furie , furôr , sbisie , pice