selezionâ  se|le|zi|o|nâ  [CO]

  1. v.tr. sielzi, acetâ cierts elements e refudâ altris, daûr di criteris precîso esplicarìn ai nestris referents cemût selezionâ e cemût notâ te liste 70-100 candidâts (Gabriella Calligaris, Diaspore: un fren a la emigrazion des impresis); a conclusion dal Cors pratic a vignaran selezionâts cuatri o cinc progjets di scriture che i lôr autôrs a sviluparan fin a rivâ a un test teatrâl ben struturât (Erika Adami, Voie di teatri in lenghe); il contadin, a fuarce di cjalâ e di provâ, al à selezionât lis blavis modernis (Enos Costantin, Friûl: une patrie di blave)
    Cfr. sielzi , discriminâ , tamesâ , tignî , cjapâ