rimuars  /-àrs/  ri|muars  [AF]

  1. s.m. malstâ interiôr che al ven fûr de cussience di vê fat alc di mâlune anime tormentade da un grandissim rimuars (Zuan Lurinçon, La Madalene); o ai rimuars a partî, a lassâju bessôi e disperâts (Alan Brusini, Par stradis lungjis)
    Sin. cruzie , displasê2 , pan sul stomi , grop ipon.